Η ελειψη Varispeed στην Γρεκικη δισκογραφία

Ευτυχώς τώρα που βγαίνουμε απο την κριση τα πράγματα αλλάζουν ραγδαία.


Μη ξεχνάμε ομως και την μοντέρνα ιστορία.


Νταχ τιριτι, χανουμ, γιαβρουμ και σκανταλιάρικο τσιφτετέλι.
Όλοι σέρνονται έντεχνα σαν Χέλι.


Και η φωνη με ακριβό φθηνιάρικο πυκνωτικο μικροφωνο επίπεδης απόκρισης συχνότητας να ακουγεται σαν λασπουλα.


Και αντί η ταχύτητα αναπαραγωγής να αυξάνει να μειώνεται σταδιακά.


Η φωνη να ακουγεται σαν να σου πατάνε τον καλο.


Και η φωνη να γιινεεταααιιι όλο και πιιοοοο μμπαααασσσσσααα σαν μια απρόσμενη κολλητική χλαπατσα.


Και η φωνη να γινεται όλο και πιο χοντρούλα σαν με πλούσιο φυνικαιλαιο μπουγατσουλα.


Και ολα να λιώνουν με πιο μπαςο μονο που το φοινικελαιο σαν σαπούνι δεν λιώνει.


Και η φωνη να γινεται οολλλοοοοο και πιιοοοοοοο χοοοοοντρρηηηηηηη.


Και με άφησες εμένα τα ξημερώματα
Και λειωνω λιώνω εγώ μόνος στα πατώματα.


Να ρίχνονται ολα στο πάτωμα.


Να εισπράτει η ΑΕΠΙ.


Να φεύγει τσεκ για την λιγο πολυεθνική.


Να παίρνει ο συνθετης ποσοστό.


Να λιώνει ο συνδαιτημονας στο πιοτό.


Να φεύγει τσεκ για τη βιομηχανία ποτού.


Τι Γρεκια  , τι Τουμπουκτου.



Ντέρτια σκελετικά και η φωνη να ακουγεται σαν απύθμενη χαβούζα, σαν βοοουροοοοσσσς.


Ευτυχώς ολα τώρα έχουν πια αλλάξει.


Και η χώρα του φωτό λάμπει κατω απο αληθινές ακτίνες Ηλιου δεν αφήνουν κακιά σκια στην αλήθεια.