Αφοβία και μη Ανάγκη

Μια φορά και ένα καιρό είταν παιδί και στο σχολείο του είταν μόνο μοναχοί και αγόρια. Του είπαν οτι οι γυναίκες ειναι σκεύη του αρχηγού του φόβου και της ανάγκης.


Όμως γυρίζοντας στις πλατείες το παιδί γνώρισε τον φιλόσοφο που του δίδαξε την αφοβία οτι δηλαδή ο φόβος ούτε καν υπάρχει όπως δεν υπάρχει ούτε η ανάγκη.


Έτσι πάει μια μέρα στο σχολείο με δυο 25αχρονες κατάλληλα ντυμένες. Το προαύλιο πάγωσε, μοναχοί και μαθητές σταμάτησαν οποιαδήποτε δραστηριότητα έκθαμβοι. Έκθαμβοι σαν σε αυλή ακριτικού στρατοπέδου.


Ο διευθυντής έξαλλος αλλα και έκθαμβος:


ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ;!!


Ειναι οι γκουβερνάντες μου!


ΑΠΟΒΟΛΗ


Μην το κάνετε αυτό, δεν μ' αφήνουν σε υσηχια όλη νύχτα, να τις έχω και τη μέρα; Ακούστε, έχετε δίκιο σκεύη ειναι, προσπάθησα να τις εξαγνισω, δεν τα κατάφερα και τις αφηνω σε εσάς να τις εξαγνισετε.


Ο διευθυντής έξαλλος τηλεφωνεί στην μαμά.
ΚΥΡΙΑ ΥΠΟΤΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΟΝ ΓΙΟ ΣΑΣ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΕ ΓΚΟΥΒΕΡΝΑΝΤΕΣ;


Η μαμά λέει:
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΤΕ; ΠΑΙΡΝΩ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΑΣ.


Και έτσι γλύτωσε.