Η Κανελινα, ποιο μνημόνιο και οι σοφοί γλάροι

Ειναι χειμώνας. Τοςο ωραίος και ο χειμώνας.


Η Κανελινα έβαλε τα κλάματα γιατι άκουγε παλι για το μνημόνιο χωρις να πολυ καταλαβαίνει τι ειναι.


Έτρεξε στην παραλια, στους σοφούς γλάρους να την παρηγορήσουν. Εκει είταν και ο μακροβουτηχτος κορμοράνος. Και αυτός σε έναν βράχο που εβγαινε μεςα απο το νερό. Μόλις είχε κανει τεράστιο μακροβούτι και έφαγε πολλά ψάρια, έσκασε. Είχε ανοιχτές απλωμένες τις μαύρες μεγάλες φτερούγες του για να στεγνώσουν απο τον ήλιο.


Μόλις άκουσε για μνημόνιο λύθηκε στα γέλια. Τοςο γέλιο που για να τον σταματήσουν έπρεπε να του δώσουν φάπα.


Η Κανελινα σκούπισε τα δάκρυα της.


Οι γλάροι ειπαν ήρεμα στην Κανελινα οτι δεν εχει αλλάξει τίποτα γι αυτούς. Παλι ειναι στον βράχο τους και οταν θέλουν βουτάνε λιγο για να πιάσουν κανα ψάρι. Και ο Ηλιος βγαινει καθε μέρα. Και αυτο δεν μπορεί κανεις να το αλλάξει.


"Για το μνημόνιο μάθαμε απο το ραδιόφωνο. Αλλα τώρα δεν ακούμε πια ειδήσεις γιατι ήρθε ενα μεγάλο κύμα στο βράχο, βράχηκε το ραδιόφωνο και χάλασε. Και ετςι γλιτώσαμε."


Το μονο που μας χαλάει λιγο ειναι το πετρέλαιο. Αλλα σιγα σιγα με την εντροπία μεςω διαχυςης καθαρίζει απο την καθαρή Μεσόγειο.


Η Κανελινα πετάχτηκε απο την χαρά της.


Φώναξε τον γάτο με την πραςινη κορδελα, την υπομονετική χελώνα και τον λεπτό γέρικο σκύλο.


Και όλοι μαζι χόρεψαν και τραγουδηςαν κατω απο τις λαμπερές ακτίνες του Ηλιου που δεν αφηνει καμια σκια στην αλήθεια.